W dniu 10 marca 1958 r. grupa pracowników ówczesnych Legnickich Zakładów Metalurgicznych założyła zakładowe koło Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego funkcjonujące w strukturze Miejskiego Oddziału PTTK w Legnicy. Koło liczyło na początku 24 osoby, a jego przewodniczącym został Ignacy Wilkowski. Wśród członków organizacji znaleźli się m.in. Tadeusz Polatyński, Ryszard Chabior, Józef Krotoszyński, Władysław Jaśkiewicz, Mieczysław Sztuka, Ryszard Motyl i Stanisław Paczyński. W pierwszych latach działalności „pttk-owcy” brali udział m.in. w rajdzie w Górach Świętokrzyskich, spływach na Dunajcu, spływie Baryczą czy rajdach w Sudetach.
Kolejnymi przewodniczącymi koła PTTK przy hucie byli: Tadeusz Polatyński (1959-1962), oraz Jan Zając (1963). W 1966 r. zakładowy PTTK zrzeszał już ok. 100 osób. Wzrastające członkostwo i powszechne zainteresowanie pracowników uprawianiem turystyki i krajoznawstwa było główną przyczyną utworzenia przy Hucie Miedzi Legnica samodzielnego Oddziału PTTK, co miało miejsce w marcu 1969 r.
Prezesem Oddziału PTTK przy Hucie Miedzi Legnica został Ryszard Chabior (1964-1974). Oddział otrzymał wówczas swój sztandar, miał swoją siedzibę w Domu Hutnika i urzędującego pracownika biura w osobie niezwykle zasłużonego dla działalności Edwarda Wróbla. Dzięki temu organizacja nabierała coraz większego rozpędu, a jej oferta dla pracowników huty i ich rodzin była przedmiotem dużego zainteresowania. Wzrastało uczestnictwo w rajdach, zlotach, wycieczkach autokarowych o zasięgu lokalnym i ogólnopolskim. Sztandarową imprezą organizowaną z okazji Dnia Hutnika był Wiosenny Rajd Kaczawski. W tym okresie członkowie hutniczego PTTK uczestniczyli także w licznych rajdach organizowanych przez Zarząd Oddziału, w tym m.in.: Igraszki Piechurów, Okręgowy Zlot Piechurów, Rajd Sobótki, Turystyczny Rajd Kolarski LGOM. Wśród działaczy wyróżniali się wówczas: Bogdan Kubicki, Krystyna Wencka, Józef Flasza, Józef Indeka, Zbigniew Kukiz, Lucjan Czyżowski, Włodzimierz Ślipeńczuk, Bogdan Sznajder, Mirosław Bolesta, Jerzy Wójcik, Marian Wiącek, Henryk Zelek, Waldemar Wemer, Jan Brodecki i wielu, wielu innych. W latach 70. ubiegłego stulecia oddział zanotował rekordowe członkostwo przekraczające sześciuset członków.
Kolejnymi prezesami byli Roman Bury (1975-1980), ponownie Ryszard Chabior (1981-1983). Józef Bajek (1984-1985), Tadeusz Rutkowski (1985-1986). Przemiany polityczne i gospodarcze, które nastąpiły w latach 80. XX w. negatywnie odbiły się na funkcjonowaniu organizacji. Drastycznie obniżyła się liczba członków do poziomu poniżej stu osób.
Dopiero w okresie, kiedy prezesem wybrano Stanisława Szmigiela (1986-1995), rozpoczął się powolny proces odzyskiwania dawnej pozycji. Oddział uzyskał osobowość prawną, co ułatwiło rozpoczęcie działalności gospodarczej w celu pozyskiwania środków na funkcjonowanie. Wówczas „drugą młodość” przeżywał
Klub Żeglarski „Posejdon”, powołany został
Klub Turystyki Pieszej „Sznurówa”, wskrzeszona została działalność Szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego (SKKT) przy byłym Technikum Hutniczym w Legnicy, przyjęto pod własne skrzydła koło Przewodników po Parku Przemkowskim. Liczba członków w 1996 r. wynosiła już 262 osoby.
